Φυσικοθεραπεία
Το εργαστήριο διαθέτει σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή και εξοπλισμό, μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας όπως ηλεκτροθεραπείες, διαθερμίες, υπέρηχους, λέιζερ κ.α. Ταυτόχρονα εφαρμόζονται θεραπευτικές τεχνικές και πρωτόκολλα που βασίζονται στη χρήση ασκήσεων, κινησιοθεραπείας, κατάλληλων χειρισμών και χειρομάλαξης. Τα προγράμματα αποκατάστασης είναι εξατομικευμένα, καταρτίζονται μετά τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού, και προσαρμόζονται στις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενή.

Διέγερση βελονιστικών σημείων
Γίνεται με χρήση σημειακού λέιζερ υψηλής ισχύος ή μηχανικής πίεσης τοπικά για ανακούφιση από τον πόνο.

Χειρομάλαξη
Κατόπιν συνεννόησης, παρέχονται συνεδρίες αποκλειστικά χειρομάλαξης, μυοχαλαρωτικής, διεγερτικής ή θεραπευτικής.

Κατ' οίκον θεραπείες
Σε περιπτώσεις ασθενών, όπου η δυνατότητα μετακίνησης είναι περιορισμένη, οι θεραπείες μπορούν να πραγματοποιηθούν στο σπίτι.

The Mulligan Concept - Manual Therapy

Η Μέθοδος

Τα τελευταία χρόνια η θεραπευτική προσέγγιση του Brian Mulligan του συνδυασμού δηλαδή κινητοποιήσεων με ενεργητικές κινήσεις, έχει γίνει δημοφιλής μεταξύ των manual θεραπευτών. Αυτές οι τεχνικές αναπτύχθηκαν από τον Mulligan στη Νέα Ζηλανδία τη δεκαετία του 70. Στην αρχή τις χρησιμοποίησε στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, αλλά αργότερα τις βρήκε εξίσου αποτελεσματικές και στην θεραπεία άλλων περιοχών της Σ.Σ. ενώ σχετικά πρόσφατα άρχισε να τις εφαρμόζει και στην θεραπεία των περιφερικών αρθρώσεων.

Οι Τεχνικές

Στη Σ.Σ., οι τεχνικές εκτελούνται σε θέσεις φόρτισης του σώματος (καθιστή) με την κατεύθυνση της κινητοποίησης κατά μήκος του επιπέδου θεραπείας των ζυγοαποφυσιακών αρθρώσεων (Mulligan,1992). Οι παθητικές κινητοποιήσεις με ταλάντωση ονομάζονται Nags, ως ένα αρκτικόλεξο για τις φυσικές αποφυσιακές ολισθήσεις. Περιγράφονται από τον Mulligan (1992) για την θεραπεία της αυχενικής και της ανώτερης θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Η άλλη θεραπεία για την ΣΣ που αναπτύχθηκε από τον Mulligan (1992) είναι η εφαρμογή μιας διατηρούμενης κινητοποίησης κατά μήκος του επιπέδου θεραπείας του facet, ενώ ο ασθενής εκτελεί ενεργητικά τη χωρίς πόνο φυσιολογική κίνηση. Η υπόθεση για την επιτυχημένη εφαρμογή τους έχει να κάνει με την διευκόλυνση των ολισθήσεων των επικουρικών κινήσεων των αρθρώσεων. Αυτές οι τεχνικές ονομάζονται Snags, ένα αρκτικόλεξο για τη διατηρούμενη φυσιολογική αποφυσιακή ολίσθηση.ΤαSnagging και Νagging είναι όροι που συχνά χρησιμοποιούνται από τους θεραπευτές όταν εφαρμόζουν τις παραπάνω τεχνικές.
« Οι κινητοποιήσεις με κίνηση »(MWM) που εφαρμόζονται στις περιφερικές αρθρώσεις είναι μία σχετικά πρόσφατη ανακάλυψη (Mulligan 1992,1993). Η διατηρούμενη κινητοποίηση εφαρμόζεται σε γωνία κάθετη ή παράλληλη με την περιορισμένη επώδυνη κίνηση.

Οι Προυποθέσεις

Αυτή η κίνηση εκτελείται ενεργητικά από τον ασθενή με στόχο την ανώδυνη κίνηση. Η γνώσεις των φυσιοθεραπευτών σχετικά με την βιομηχανική, την ανατομία και τις κινήσεις του μυοσκελετικού συστήματος πρέπει να αναπτύσσεται συνεχώς. Η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου έγκειται στο ότι ερμηνεύει την κίνηση μέσω της ανάλυσης του προβλήματος παρά του ότι καθοδηγείται απόθεραπείες «συνταγής». Στην κλινική πρακτική αυτή η τεχνική μπορεί να εφαρμοστεί μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με άλλες συχνά χρησιμοποιούμενες τεχνικές.

Σύνδρομο μυοπεροτοναϊκου πόνου

Το Σύνδρομο του Μυοπεριτοναϊκού Πόνου ( MPS – Myofascial Pain Syndrome) συναντάται σε ποσοστό που αγγίζει το 85 % των περιπτώσεων χρονίου μυοσκελετικού πόνου. Ο πόνος μπορεί να γίνει αντιληπτός σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Για πολλά χρόνια στην Ιατρική ως βασική αιτία μυοσκελετικού πόνου θεωρήθηκε η εκφύλιση των αρθρώσεων και των νεύρων. Πόνος όμως πολύ συχνά ,όπως έχει βρεθεί τα τελευταία χρόνια, προκύπτει και από το μυϊκό σύστημα. Υπερβολική χρήση και στρες στην εργασία, στην άθληση ή στην καθημερινότητα μπορεί να οδηγήσουν σε προβλήματα των μυών. Ο πόνος στου μυς μπορεί να αποτελεί πρωτεύον πρόβλημα ή μπορεί να συνυπάρχει με άλλες παθήσεις όπως η οστεοαρθρίτιδα. Ο μυϊκός πόνος πολύ συχνά εμφανίζεται μακριά από την πηγή του. Για παράδειγμα, οι μυς του αυχένα μπορεί να προκαλούν πονοκέφαλο και οι κοιλιακοί μυς πόνο στη μέση. Ακόμη πόνος στο γόνατο μπορεί να προκαλείται από τους μυς του μηρού και στον αχίλλειο τένοντα επιδρούν επώδυνα προβλήματα των μυών της κνήμης. Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι λανθασμένη χρήση  του μυϊκού συστήματος μπορεί να διατείνει ή να τραυματίσει συγκεκριμένες νευρομυϊκές δομές με αποτέλεσμα επώδυνες συσπάσεις μυϊκών ινών (Σύνδρομο Μυοπεριτοναϊκού Πόνου). Οι κόμποι που δημιουργούνται από τις επώδυνες αυτές μυϊκές συσπάσεις αποκαλούνται επώδυνα σημεία ή αλλιώς trigger points. Τα σημεία αυτά διαταράσσουν πολλές φορές την κυκλοφορία του αίματος, παγιδεύουν νευρικές ίνες και είναι ικανά να προκαλούν επίμονο και έντονο πόνο.

Σκοπός της θεραπείας επώδυνων σημείων είναι η απελευθέρωση συσπασμένων μυϊκών ινών τοπικά, αυξάνοντας τη ροή του αίματος σημειακά  και προάγοντας αντιφλεγμονώδεις διαδικασίες στην περιοχή.

Τα επώδυνα σημεία μπορούν να γίνουν αντιληπτά με την ψηλάφιση. Τα trigger points μπορούν να θεραπευτούν ακόμη και μετά από χρόνια διέγερσης.

All rights reserved | Copyright 2015